In een interview werd gevraagd naar mijn mening over verzelfstandiging.
Hoe kijk jij aan tegen de verzelfstandiging?, vraag ik aan June Schram, intern begeleider op ’t Winterkoninkje. Leuk om die vraag te beantwoorden, reageert ze spontaan. ‘Eerlijk gezegd ben ik niet blij met alle verzelfstandigingen in de maatschappij en ook met deze niet. Het lijkt wel leuk om zelf met je geld te kunnen omgaan, maar je moet wel genoeg geld hebben.
Ik ben bang dat we straks voor de keus gesteld worden speciale accenten (bij ons bv. dyslexie) in stand te houden ten koste van het standaard aanbod. Dat we moeten bezuinigen op schoonmaak of geen oudere leerkrachten meer aannemen, die juist zoveel kennis inbrengen.’ June verwacht dat het op langere termijn niet goed zal gaan: ‘Onderwijs is geen kruidenierszaak, ik wil IB-werk blijven doen en me dus niet bezig houden met wie de goedkoopste orthopedagoog is.
Wat denk je dat jij en je collega’s zelf eraan kunnen doen om het goed te laten gaan?, vraag ik haar. ‘Blijven vasthouden aan de essentie waar we voor staan’, komt er zonder aarzelen uit. ‘Dus kiezen voor kwaliteit en duurzaamheid, het geld op een stabiele manier inzetten, ook als dat niet de goedkoopste keuze is. En waken voor grillige beslissingen!’
June heeft zich niet gerealiseerd dat het nieuwe bestuur, anders dan het stadsdeelbestuur nu, geen andere belangen dan onderwijs hoeft af te wegen. ‘Dat maakt wel verschil. Als ze maar goed luisteren naar de scholen, dat is het allerbelangrijkste!’
Ook Arthur Linneman, leerkracht op de Narcis Querido, heeft het niet zo op met de verzelfstandiging. Maar zegt hij onmiddellijk, het is vooral het onbekende dat op ons afkomt, een gevoel dus. Ik zou er meer over moeten weten om te kunnen zeggen wat ik ervan vind. Wat ik erover lees geeft me geen duidelijkheid, het is te ingewikkeld, ambtelijke taal. ’Het zal allemaal wel, denk ik dan. Ik heb behoefte te horen wat er concreet gaat gebeuren, een planning van wat we kunnen verwachten. Voor de toekomst vind ik vooral van belang wat er in de praktijk op de werkvloer op je afkomt, praktisch inspelen op de toekomst en daarin meegaan. Wat komt er terecht van de samenwerking van de scholen, waar al jaren over gesproken wordt?’
Noot van de projectleiding: In november wordt zowel aan alle ouders als aan alle personeelsleden van de scholen een uitgebreide informatiebrief gestuurd, waarin wordt duidelijk gemaakt dat op de scholen zelf voorlopig weinig van de verzelfstandiging te merken zal zijn. Het is en blijft een bestuurlijke operatie: moge het onderwijs op de scholen daar nú zo min mogelijk last en op termijn zoveel mogelijk profijt van krijgen!
bron West Binnen de Ring NIEUWSBRIEF nummer 6, november 2006
Verzelfstandiging - Liberalisering - Privatisering
De huidige stand van zaken is, dat we er financieel op achteruit zijn gegaan.
