LUMPSUM en verzelfstandiging

In een interview werd gevraagd naar mijn mening over verzelfstandiging.

Hoe kijk jij aan tegen de verzelfstandiging?, vraag ik aan June Schram, intern begeleider op ’t Winterkoninkje. Leuk om die vraag te beantwoorden, reageert ze spontaan. ‘Eerlijk gezegd ben ik niet blij met alle verzelfstandigingen in de maatschappij en ook met deze niet. Het lijkt wel leuk om zelf met je geld te kunnen omgaan, maar je moet wel genoeg geld hebben.

Ik ben bang dat we straks voor de keus gesteld worden speciale accenten (bij ons bv. dyslexie) in stand te houden ten koste van het standaard aanbod. Dat we moeten bezuinigen op schoonmaak of geen oudere leerkrachten meer aannemen, die juist zoveel kennis inbrengen.’ June verwacht dat het op langere termijn niet goed zal gaan: ‘Onderwijs is geen kruidenierszaak, ik wil IB-werk blijven doen en me dus niet bezig houden met wie de goedkoopste orthopedagoog is.

Wat denk je dat jij en je collega’s zelf eraan kunnen doen om het goed te laten gaan?, vraag ik haar. ‘Blijven vasthouden aan de essentie waar we voor staan’, komt er zonder aarzelen uit. ‘Dus kiezen voor kwaliteit en duurzaamheid, het geld op een stabiele manier inzetten, ook als dat niet de goedkoopste keuze is. En waken voor grillige beslissingen!’

June heeft zich niet gerealiseerd dat het nieuwe bestuur, anders dan het stadsdeelbestuur nu, geen andere belangen dan onderwijs hoeft af te wegen. ‘Dat maakt wel verschil. Als ze maar goed luisteren naar de scholen, dat is het allerbelangrijkste!’

Ook Arthur Linneman, leerkracht op de Narcis Querido, heeft het niet zo op met de verzelfstandiging. Maar zegt hij onmiddellijk, het is vooral het onbekende dat op ons afkomt, een gevoel dus. Ik zou er meer over moeten weten om te kunnen zeggen wat ik ervan vind. Wat ik erover lees geeft me geen duidelijkheid, het is te ingewikkeld, ambtelijke taal. ’Het zal allemaal wel, denk ik dan. Ik heb behoefte te horen wat er concreet gaat gebeuren, een planning van wat we kunnen verwachten. Voor de toekomst vind ik vooral van belang wat er in de praktijk op de werkvloer op je afkomt, praktisch inspelen op de toekomst en daarin meegaan. Wat komt er terecht van de samenwerking van de scholen, waar al jaren over gesproken wordt?’

Noot van de projectleiding: In november wordt zowel aan alle ouders als aan alle personeelsleden van de scholen een uitgebreide informatiebrief gestuurd, waarin wordt duidelijk gemaakt dat op de scholen zelf voorlopig weinig van de verzelfstandiging te merken zal zijn. Het is en blijft een bestuurlijke operatie: moge het onderwijs op de scholen daar nú zo min mogelijk last en op termijn zoveel mogelijk profijt van krijgen!

bron West Binnen de Ring NIEUWSBRIEF nummer 6, november 2006

Verzelfstandiging - Liberalisering - Privatisering

De huidige stand van zaken is, dat we er financieel op achteruit zijn gegaan.

Kleinere klassen, salarisverhoging en minder managers!

Onderwijspersoneel vindt dat klassenverkleining en salarisverhoging de belangrijkste prioriteiten bij investeringen in het onderwijs. Dat blijkt uit de enquête van de Algemene Onderwijsbond die in het kader van de actie Onderwijsakkoord 2006 onder ruim 2400 mensen werd gehouden.
Bron Beter Onderwijs Nederland

MAAR JA, WAT WETEN ONDERWIJZERS ER NOU VAN!

Gewone leraren zijn minder slim dan managers

Ingediend door janwin

Ik werd verzocht als gewoon docent een vergadering over ons accreditatietraject mee te maken. De vergadering zou tot 12:30 duren, maar liep uit. Ik moest om 12:30 les geven en zei toen: "sorry, ik moet weg, ik moet werken". Verbazing alom en één bobo merkte op: "werken, daar heb je toch anderen voor".... Zeer illustratief...

Mijn manager had twee maanden geleden het ontwerp van haar zelfevaluatie-rapport ter inzage gegeven. O, wat deden we het geweldig: tutoren, mentoren, assessoren, navigatoren en nog veel meer "...oren". Ik vroeg toen: ben ik niet meer de moeite van het noemen waard?
Hoezo? Nou, gewone docenten worden in jouw rapport helemaal NIET genoemd. O sorry, ja da's waar ook, helemaal vergeten.

Ach bij onze HBO-instelling is docent zo'n beetje het laagste wat je tegenwoordig nog kunt bereiken. Als je manager bent, ben je pas belangrijk!

Bron BON forum

SCHANDE!!!!!!!!! PURE SCHANDE!!!!!!!!

Onderwijsraad vraagt om waardering voor de leraar

Beloon de leraar
Goede leraren moeten meer verdienen, vindt de Onderwijsraad. Anders lopen ze weg.

Geef leraren de mogelijkheid te groeien binnen het vak en betaal hen daar ook voor. Dat is de eerste aanbeveling die de Onderwijsraad doet in het advies Waardering voor het leraarschap dat afgelopen donderdag aan de Kamer is aangeboden. Nergens in het rapport valt de term ‘beloning naar prestatie’ maar dat is duidelijk wel wat de raad bedoelt. Scholen zouden het salaris van de individuele leraar moeten bepalen op basis van kennis, coachende vaardigheden en didactische kwaliteiten.

Ook adviseert de raad niet terughoudend te zijn met bonussen voor leraren in vakken waar (tijdelijk) een tekort bestaat en als middel voor het opvullen van “vacatures in de Randstad of in het vmbo”. Op dit moment is opklimmen en meer gaan verdienen in het onderwijs eigenlijk alleen mogelijk door de klas of zelfs de school uit te gaan. Leraren die willen groeien, worden schoolleider, leerplanontwikkelaar of consultant. Jonge leraren – vooral jonge academici– houden het bovendien steeds vaker na een paar jaar voor gezien en verdwijnen helemaal uit het onderwijs. Met de vergrijzing op komst is dit een extra groot probleem. Op dit moment is 40 procent van de leraren in het voortgezet onderwijs ouder dan 50 jaar, 20 procent is ouder dan 55.

Bron NRC van 2 september 2006

Waarom verdwijnen jonge leraren na een paar jaar volledig uit het onderwijs?

Waarschijnlijk omdat ze al snel in de gaten hebben dat leerkrachten eigenlijk NIETS te vertellen hebben in het onderwijs. Ze moeten uitvoeren wat bedacht is door managers en beleidsmakers. Deze mensen verdienen altijd meer dan de "simpele" leerkracht. Momenteel zitten mijn kinderen op een middelbare school met in iedere klas ongeveer 30 leerlingen!!!!!!! Ga er maar aan staan, iedere 50 minuten weer 30 nieuwe pubers. We horen voor deze mensen een standbeeld op te richten. Minder managers, kleinere klassen, meer zeggenschap over het onderwijs en een beter salaris. Pas dan zullen de jonge leraren niet vroegtijdig afhaken.

Als er al mensen zonder klas in het onderwijs moeten rondlopen, dan dienen al hun activiteiten een bijdrage te leveren aan de lastenvermindering van de leerkracht. Wanneer nl. de leerkrachten GEEN onderwijs meer geven, hebben een heleboel mensen in kantoortjes, met een secretaresse en een watermachine, NIETS meer te doen. Een schande!!!!!!!!!!